بررسی اثربخشی نظام ارتباطی مبادله تصویری بر مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به درخودماندگی

هدف: بیماری درخودماندگی از وخیم ترین اختلالات عصب تحولی دوران کودکی است که با مشکلات رفتاری فراوانی همراه است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیرگذاری نظام ارتباطی مبادله تصویری (pecs) بر مشکلات رفتاری این گروه از بیماران صورت گرفته است. روش بررسی: این مطالعه شبه آزمایشی و از نوع تک آزمودنی با طرح b-a است. بدین منظور، 4 پسر درخودمانده ۳ تا ۷ ساله، با روش نمونه گیری در دسترس از بین مراجعین مرکز سامان دهی درمان و توانبخشی اختلالات درخودماندگی تهران انتخاب شده و به مدت چهار ماه (42 جلسه)، سه جلسه در هفته تحت درمان قرار گرفتند. ابزار های مورد استفاده شامل مشاهده مستقیم و فهرست ارزیابی درمان درخودماندگی بود که 6 بار طی مدت مطالعه به کار بسته شد. یافته ها: در پایان دوره آموزش، نتایج به دست آمده تأثیرات مثبت pecs را در کاهش مشکلات رفتاری سه کودک (%75) نشان داد، هر چند که سرعت یادگیری آنها متفاوت بود. نتیجه گیری: دستیابی کودکان مبتلا به درخودماندگی به یک ابزار ارتباطی، باعث کاهش علائم رفتاری آنها می شود.